https://www.ersnet.org/the-society/news/novel-coronavirus-outbreak--update-and-information-for-healthcare-professionals 







ERS 22.01.2022
Novel Coronavirus outbreak: 
update and information for healthcare professionals

What is the novel coronavirus?

The World Health Organization (WHO) describe coronaviruses as a large family of viruses that can cause illness ranging from the common cold to more severe diseases like Middle East Respiratory Syndrome (MERS) and Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS). The 2019 novel coronavirus, or “2019-nCoV”, is a new strain that has not been identified in humans before.

Situation summary: where, when and possible source

On 31 December 2019, the WHO was informed of several cases of viral pneumonia of unknown cause detected in Wuhan City, China. The European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC) reports that 2019-nCoV patients exhibited symptoms such as fever and dyspnoea.

According to the ECDC, most cases of 2019-nCoV had an epidemiological link to Wuhan’s South China Seafood City market, which is a wholesale market for seafood and live animals.

On 13 January 2020, Thai health authorities confirmed two imported 2019-nCoV cases in Thailand, and on 14 January 2020, the Japanese Ministry of Health also reported a case of 2019-nCoV in a man who had travelled to Wuhan, China.

Reportedly there have been six deaths related to the outbreak, of which the most recent case was announced on 21 January 2020.

How is the virus transmitted?

On 20 January 2020, China’s National Health Commission confirmed for the first time that 2019-nCoV could be transmitted from human to human, and said that two people in China’s Guangdong province had been infected in this way.

In a separate statement posted to its official Weibo account (also on 20 January) the Wuhan Municipal Health Commission said that at least 15 medical workers in Wuhan had been infected with the virus.

The WHO offers standard recommendations to prevent the spread of coronavirus, including regular hand washing, covering the mouth and nose when coughing and sneezing, and thoroughly cooking meat and eggs. Where possible, the WHO also advises avoiding close contact with persons showing symptoms of respiratory illness, including coughing and sneezing.

What is the risk of cases in the European region?

In its 2019-nCoV report the ECDC highlights that three airports in the European Union (EU) have direct flight connections to Wuhan, and that there are indirect flight connections to other EU hubs. Based on this, the ECDC concludes that the likelihood of the introduction of 2019-nCoV to the EU and the European Economic Area (EEA) is considered low at this time, but the risk cannot be excluded.

In the EU, PREPARE has reached out to clinical sites and diagnostic labs to ensure that they are ready, and researchers are currently developing a clinical protocol that can be implemented swiftly in the event that cases of 2019-nCoV are reported in the region. Read the full PREPARE report for more information on its outbreak response mode and next steps.

Advice for healthcare professionals

The WHO reports that common signs of coronavirus infection include respiratory symptoms, fever, cough, shortness of breath and breathing difficulties.

As with SARS and MERS, when dealing with suspected 2019-nCoV cases, health professionals should follow CDC airborne precautions and wear respiratory masks (N95 or higher) during intubation and when entering a negative pressure room.

The ECDC has developed guidelines to support EU and EEA Member States in the testing of individuals for 2019-nCoV, which covers the epidemiological and clinical criteria that should prompt laboratory testing of suspected cases of 2019-nCoV. The criteria include:

Epidemiological criteria	Clinical criteria
Any person with travel-history to Wuhan City, China in the 14 days before the onset of illness	Any person with clinical symptoms compatible with severe acute respiratory infection seeking healthcare or admitted to hospital with clinical or radiological evidence of pneumonia
(or) Any person being in close contact with a laboratory-confirmed case of 2019-nCoV in the 14 days before the onset of illness	(or) Any person with fever or recent history of fever (>=38°C) and acute respiratory infection (sudden onset of respiratory infection with one or more of the following symptoms: shortness of breath, cough or sore throat)

• Visit the ECDC webpage for full guidelines and information on testing of individuals for the novel coronavirus / 2019-nCoV

The ECDC also advise that infection with 2019-nCoV should be immediately reported to the Early Warning and Response System (EWRS) in accordance with Decision No 1082/2013 on serious cross-border threats to health and to the IHR system in accordance with the International Health Regulations 2005 (IHR).

Further information:

• World Health Organization guidance on Coronavirus
• European Centre for Disease Prevention and Control: Rapid Risk Assessment of Novel Coronavirus (2019-nCoV)
• PREPARE - European response to outbreak with Novel Coronavirus in China (press release)
• US Centers for Disease Control and Prevention 2019 Novel Coronavirus Summary
• Chinese Centers for Disease Control and Prevention information on Coronavirus

---

Last updated: 22 January, 2020

Παρατηρήσεις & Σχόλια για την Αφρικανική Σκόνη

Το τελευταίο διάστημα, η Αφρικανική Σκόνη καταλαμβάνει μεγάλο μερίδιο δημοσιότητας. Οι μετεωρολόγοι διευκρινίζουν ότι «όσο έχουμε νοτιάδες, θα έχουμε μεταφορά αφρικανικής σκόνης» και μάλιστα το φαινόμενο θα εξακολουθήσει για μερικές εβδομάδες ακόμη, παρ’ όλο που ενδιάμεσα μπορεί να σημειώνονται ασθενείς βροχοπτώσεις 

ή μεταβολές στην κατεύθυνση των ανέμων.

     Βέβαια, η σημερινή (26 Μαρτίου 2018) εικόνα στην πρωτεύουσα μπορεί να μην δείχνει επιβάρυνση της ατμόσφαιρας ανάλογη με εκείνη που παρατηρείται στην Κρήτη ή τη νησιωτική Ελλάδα, αλλά παραμένει «θολή, μουντή και υποκίτρινη». Και έτσι, συνεχίζει να δίνει το έναυσμα σε δεκάδες προσεγγίσεις ή αναλύσεις, που πολλαπλασιάζονται τόσο στο διαδίκτυο, όσο και στον Τύπο ανεξάρτητα από το βαθμό της (όποιας) αξιοπιστίας τους.

Μαρούσι, 26 Μαρτίου 2018

Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι στη Σαχάρα και τις Υποσαχάριες Περιοχές της Αφρικής παρατηρείται σημαντική αύξηση με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς της επέκτασης των έρημων  περιοχών σε βάρος των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, αυξάνοντας τις ποσότητες της σκόνης που μπορούν να μεταφερθούν στην ατμόσφαιρα. Η ερημοποίηση αποτελεί μία από τις πιο δραματικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και σχετίζεται άμεσα με τα ολοένα και συχνότερα επεισόδια εμφάνισης σκόνης στον ουρανό των χωρών της Μεσογείου.

Σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας  στην Αθήνα και τη Χαλκιδική, η σκόνη που ταξιδεύει από την Αφρική μεταφέρει στη χώρα μας μια σειρά από επικίνδυνα βαρέα μέταλλα και τοξικές ουσίες, όπως είναι ο μόλυβδος, ο ψευδάργυρος, το χρώμιο, το μαγγάνιο, ο χαλκός, το αρσενικό, ο σίδηρος και το νικέλιο, και μάλιστα σε σημαντικά υψηλές συγκεντρώσεις. Οι αιτίες για την αυξημένη περιεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα της φυσικής σκόνης που προέρχεται από τη Σαχάρα είναι πολλαπλές και συνδέονται με την αύξηση της ρυπογόνου δραστηριότητας στις χώρες της Βόρειας Αφρικής: εκρηκτική αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την κυκλοφορία οχημάτων, ανεξέλεγκτες χωματερές καύσης απορριμμάτων, εκτεταμένη πολεμική δραστηριότητα σε αρκετές περιοχές με βομβαρδισμούς κ.ά.

     Οι δυνητικά τοξικές ουσίες ενσωματώνονται στα σωματίδια της αφρικανικής σκόνης και είναι χαρακτηριστικό ότι όσο μικρότερα είναι τα σωματίδια αυτά, τόσο ευνοείται η διείσδυση ρυπογόνων ουσιών στο εσωτερικό τους. Αρκετό ποσοστό από τα βαρύτερα και μεγαλύτερα σωματίδια της σκόνης καθιζάνουν στη διάρκεια της διαδρομής τους βορειότερα από τη Σαχάρα, με αποτέλεσμα τα σωματίδια της αφρικανικής σκόνης που φτάνουν στην Ελλάδα είναι τελικά τα μικρότερα και τα ελαφρύτερα.

Τις τελευταίες εβδομάδες που το φαινόμενο της σκόνης εντάθηκε με τη βοήθεια και των μετεωρολογικών συνθηκών, υπήρξαν διαβεβαιώσεις που παρείχαν οι ειδικοί ότι «η σκόνη αυτή δεν είναι πολύ κοντά στο έδαφος και έχει πολλά σωματίδια που είναι μεγάλα, αλλά λιγότερο επικίνδυνα». Μαθαίνουμε ακόμη πως «σύμφωνα με τις ειδικές μετρήσεις από την παρακολούθηση και καταγραφή των αιωρούμενων σωματιδίων, οι τιμές τους είναι μεν αυξημένες, αλλά εντός των ορίων που έχουν θεσπιστεί». Συνεπώς, «υπάρχει μία επιβάρυνση, αλλά η βασική ποσότητα των σωματιδίων είναι ψηλά στην ατμόσφαιρα και στο έδαφος φθάνει μόνο ένα ποσοστό τους». Σε τελική ανάλυση, η αφρικανική σκόνη στη χώρα μας «είναι περισσότερο ένα οπτικό φαινόμενο, με την έννοια ότι δημιουργεί μία σκιά, παρά κάτι το οποίο φθάνει στο επίπεδο που ζούμε εμείς».

  Από την άλλη πλευρά, το ίδιο διάστημα γίναμε μάρτυρες πολλαπλών αναφορών για αύξηση του αριθμού των ασθενών που επισκέπτονται ιατρεία και Νοσοκομεία, και έχει καταγραφεί ότι «σε ημέρες με έντονες συγκεντρώσεις σκόνης αυξάνονται οι εισαγωγές στα νοσοκομεία με ασθενείς που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα». Μόλις σήμερα ειπώθηκε από ακαδημαϊκά χείλη πως «είναι μάλλον περιορισμένες οι επιπτώσεις στην υγεία από την αφρικανική σκόνη που έχει σκεπάσει τον αττικό ουρανό, καθώς το νέφος αυτό δεν έχει την τοξικότητα που έχει το νέφος της πόλης και το οποίο είναι βλαπτικό». Έτσι, «οι άνθρωποι που δεν ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες και δεν έχουν χρόνια προβλήματα υγείας, δεν διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο».

ΣΑΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ;

Σε αυτό το πλαίσιο, αξίζει τον κόπο να δούμε ορισμένα πραγματικά στοιχεία και τεκμήρια, πριν καταλήξουμε σε συμπεράσματα… 

1. Το Τμήμα Ποιότητας Ατμόσφαιρας του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας (http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=492&language=el-GR) έχει εγκαταστήσει από το 2001 το Εθνικό Δίκτυο Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης [ΕΔΠΑΡ] και λειτουργεί δίκτυο σταθμών στην περιοχή Αττικής, μεταξύ των οποίων και στον Πειραιά. Η μέτρηση των ρύπων γίνεται σε συνεχή βάση καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, ενώ ο χρόνος απόκρισης των αυτομάτων αναλυτών είναι της τάξης του ενός λεπτού. Με ένα μικροεπεξεργαστή, που βρίσκεται σε κάθε αυτόματο σταθμό και που είναι συνδεδεμένος με τους αυτόματους αναλυτές, υπολογίζονται κάθε ώρα οι μέσες ωριαίες τιμές ρύπανσης. Οι τιμές αυτές μεταβιβάζονται στον κεντρικό υπολογιστή της Υπηρεσίας, και με αυτό τον τρόπο είναι δυνατή η συνεχής παρακολούθηση των επιπέδων της  ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε κάθε περιοχή. Οι μετρούμενοι ρύποι είναι : Μονοξείδιο του Άνθρακα (CO), Οξείδια του Αζώτου (ΝΟ,NO₂), Όζον (O₃), Διοξείδιο του Θείου (SO₂), Βενζόλιο (C₆H₆) και Αιωρούμενα Σωματίδια (ΑΣ₁₀–ΑΣ_2,5) με διάμετρο από 2,5 έως και 10μm, δηλαδή από 2½ μέχρι 10 εκατομμυριοστά του μέτρου.

     Στο ημερήσιο δελτίο τιμών ατμοσφαιρικής ρύπανσης που εκδόθηκε για περιοχές της Αττικής σήμερα Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018, επισημαίνεται ότι «σύμφωνα με τις πρωινές μετρήσεις η ατμοσφαιρική ρύπανση κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα για τους αέριους ρύπους, ενώ τα αιωρούμενα σωματίδια κυμάνθηκαν σε πολύ υψηλά επίπεδα λόγω πολύ έντονης μεταφοράς σκόνης από τη Σαχάρα. Την Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018 για τα αιωρούμενα σωματίδια PM₁₀ (με διάμετρο έως 10μm), η μέση 24ωρη τιμή κυμάνθηκε από 25 μg/m³ στο σταθμό Ν. Σμύρνης μέχρι 36 μg/m³ στο σταθμό Πειραιά». Για τη μέτρηση των σωματιδίων ΡΜ₁₀ δεν έχει θεσπισθεί όριο συναγερμού, αλλά η τιμή των 50 μg/m³ θεωρείται οριακή και θα πρέπει να μην υπερβαίνεται περισσότερες από 35 φορές το χρόνο (http://env.ypeka.gr/deltia/). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αντίστοιχες τιμές για τα σωματίδια PM₁₀ στον Πειραιά προχθές ήταν 153 μg/m³ και στο Κορωπί σήμερα έφθασαν τα 57 μg/m³ , δηλαδή συναγωνίζονται επαξίως (αν δεν υπερβαίνουν) τις εξαιρετικά υψηλές τιμές που καταγράφηκαν στην Κρήτη…

Μάταλα Κρήτης, 23 Μαρτίου 2018

2.    Τα αιωρούμενα σωματίδια που ταξιδεύουν με την Αφρικανική Σκόνη μέχρι τα μέρη μας είναι τελικά τα μικρότερα και ελαφρύτερα, και δεν περιορίζονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, όπως δείχνουν οι μετρήσεις στους σταθμούς εδάφους. 

Αντίθετα, «εμπλουτίζονται» σε τοξικές ουσίες και επικίνδυνα βαρέα μέταλλα τόσο στις χώρες που διέρχονται κατά τη μεταφορά τους, όσο και στις περιοχές με σημαντική ρύπανση από μέσα μεταφοράς, βιομηχανικά απόβλητα, χώρους διαχείρισης απορριμμάτων κ.ο.κ. 

     Με τον τρόπο αυτό, στο διάστημα της «επιδρομής» της αφρικανικής σκόνης προκύπτει σημαντικός κίνδυνος για την υγεία του πληθυσμού – πρωτίστως για τους χρονίως πάσχοντες από αναπνευστικά και καρδιολογικά νοσήματα. Η αυξημένη επισκεψιμότητα στα ιατρεία μας τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες επιβεβαιώνει την παρατήρηση αυτή για τις συνέπειες της σκόνης στην ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με τις ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες.

3.    Τα σωματίδια της αφρικανικής σκόνης που μεταφέρουν επιβλαβείς ή και τοξικές ουσίες, εισέρχονται στο αναπνευστικό σύστημα και μπορούν να προκαλέσουν διάφορες διαταραχές, με την προϋπόθεση ότι η διάμετρός τους είναι μικρότερη από 10μm, ώστε να διέλθουν από τους στενούς κεντρικούς και περιφερικούς αεραγωγούς και να επιδράσουν στους πνεύμονες.  Επιπρόσθετα, διάμετρος της τάξης αυτής διευκολύνει την διείσδυση δυνητικά τοξικών μετάλλων, που ούτως ή άλλως αφθονούν στην ατμόσφαιρα των μεγάλων πόλεων.

     Η επιβάρυνση του αναπνευστικού αφορά πρωτίστως στους πάσχοντες από χρόνιες πνευμονοπάθειες, όπως είναι το Άσθμα και η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Πρόκειται για ένα ποσοστό περίπου 15-20% του συνολικού πληθυσμού των ενηλίκων στη χώρα μας, οι οποίοι μάλιστα συχνά πάσχουν και από άλλες παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση κ.ά., με αποτέλεσμα να διατρέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο.

Αυξημένη θεωρείται και η ευαισθησία που έχουν στα αιωρούμενα σωματίδια της σκόνης οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά, καθώς επίσης και όλοι όσοι διαβιούν σε κακές συνθήκες ή έχουν χαμηλό κοινωνικο – οικονομικό επίπεδο με περιορισμένη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους σε επιβαρυμένο με σκόνες, καπνούς, τοξικές ουσίες κλπ. και εν γένει ανθυγιεινό περιβάλλον εργασίας.

     Αντίθετα, για τους υγιείς, μη καπνιστές φαίνεται ότι το πρόβλημα της αφρικανικής σκόνης είναι μάλλον αμελητέο και δεν ξεπερνά το πλαίσιο αυτού που ονομάστηκε «οπτικό φαινόμενο».

4.    Η εισπνοή των σωματιδίων της Αφρικανικής Σκόνης, ιδιαίτερα από βαρείς καπνιστές και άτομα με χρόνιες πνευμονοπάθειες, μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση του Άσθματος και της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας. Πρόκειται για την πιο συχνή εικόνα ασθενών που βλέπουμε στα πνευμονολογικά ιατρεία το τελευταίο διάστημα.

Η επιδείνωση αυτή αναφέρεται και ως Παρόξυνση του Άσθματος ή της ΧΑΠ και εκδηλώνεται με σημαντική δύσπνοια που μπορεί να μεταβάλλεται στη διάρκεια της ημέρας, έντονο βήχα με απόχρεμψη κιτρινωπών ή σκουρόχρωμων πτυέλων, αίσθημα σύσφιξης («πλάκωμα» ή «βάρος» στο στήθος) και κυρίως με περιορισμό της καθημερινής δραστηριότητας και δυσκολία στην εκτέλεση των τυπικών εργασιών ή στην αυτοεξυπηρέτησή τους. Σημειωτέον ότι διανύουμε την άνοιξη, εποχή έξαρσης του Άσθματος ανεξάρτητα από την επιβάρυνση που προκαλεί η Αφρικανική Σκόνη.

5.    Στους χρονίως πάσχοντες και τις ευπαθείς ομάδες των ηλικιωμένων και των παιδιών, όπως και στους καπνιστές και τους εργαζόμενους σε δυσμενείς συνθήκες εργασίας, η εισπνοή των σωματιδίων της Αφρικανικής Σκόνης μπορεί να οδηγήσει στο λεγόμενο εισπνευστικό τραύμα. Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση που στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών παρουσιάζεται με τις συνηθισμένες εκδηλώσεις γριππώδους ή ιογενούς συνδρομής, δηλαδή με αδιαθεσία, κακουχία, ενδεχομένως βήχα που επιμένει και δεκατική πυρετική κίνηση. Τα συμπτώματα αυτά κατά κανόνα αυτοπεριορίζονται και υποχωρούν σε διάστημα λίγων ημερών, χωρίς να επιβαρύνουν ιδιαίτερα τον πάσχοντα.

     Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να προκληθεί μια κατάσταση γνωστή ως Πυρετός από Εισπνοή που αποτελεί ένα μη αλλεργικό, μη λοιμώδες γριπποειδές σύνδρομο, το οποίο εκδηλώνεται όταν τα εισπνεόμενα σωματίδια σκόνης περιλαμβάνουν μέταλλα όπως ο υδράργυρος,  οργανικές τοξικές ουσίες αγροτικής ή βιολογικής προέλευσης με μικροοργανισμούς ή καπνούς από καύση πολυμερών και πλαστικών. Ενδέχεται των συμπτωμάτων να προηγείται ένα διάστημα 4-8 ωρών με ερεθισμό των ματιών ή των αεραγωγών, ενώ τα συμπτώματα αφορούν σε πυρετό, βήχα, ρίγος, πονοκέφαλο, μυαλγίες και ναυτία, σπανιότερα με δύσπνοια.

    Σε πολύ μικρό ποσοστό ασθενών που εκτίθενται σε σωματίδια σκόνης με μεγάλες συγκεντρώσεις τοξικών ουσιών και βαρέων μετάλλων, ιδίως όταν σε αυτά περιέχονται αμμωνία, χλωρίνη, φορμαλδεΰδη και οξείδια του θείου που εισδύουν βαθειά στους αεραγωγούς, μπορεί να προκληθεί οξύ εισπνευστικό τραύμα ή ακόμα και οξεία χημική πνευμονία. Πρόκειται για σοβαρότερες καταστάσεις που επιπλέκονται με δομικές αλλαγές του αναπνευστικού συστήματος και προκαλούν αναδιαμόρφωση των αεραγωγών και του πνευμονικού παρεγχύματος. Η κλινική εικόνα είναι βαρύτερη και μπορούν να οδηγήσουν σε εμφάνιση και εγκατάσταση Βρογχικού Άσθματος σε άτομα χωρίς προηγούμενο ιστορικό αποφρακτικής πνευμονοπάθειας.

6.    Η συχνότερη κουβέντα που ακούγεται αυτές τις ημέρες στα ιατρεία είναι «τι μπορώ να κάνω για να αντιμετωπίσω τον κίνδυνο για την υγεία μου από την αφρικανική σκόνη;». Σε γενικές γραμμές, η κλινική εικόνα είναι ήπια, ακόμη και όταν αυξάνονται κατά πολύ οι συγκεντρώσεις των σωματιδίων της σκόνης και η περιεκτικότητά τους σε επιβλαβείς ουσίες. Θα χρειαστούν απλά υποστηρικτικά μέτρα και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι ενοχλήσεις θα υποχωρήσουν σε σύντομο διάστημα. Οι πάσχοντες από Άσθμα και ΧΑΠ θα πρέπει να καθοδηγηθούν από τον Πνευμονολόγο τους στην ορθή χρήση της αγωγής συντήρησης και ενδεχόμενα να αυξήσουν την ανακουφιστική τους αγωγή εάν κριθεί σκόπιμο.

Για το σύνολο του πληθυσμού, συνιστάται να περιορισθεί η έκθεση στην Αφρικανική Σκόνη : παραμονή στο σπίτι (εάν δεν υπάρχει σημαντικός λόγος για να βγουν έξω), σε καλά αεριζόμενους και κλιματιζόμενους χώρους. Τα σωστά συντηρημένα κλιματιστικά και οι ιονιστές ατμόσφαιρας – είτε ως αυτόνομες συσκευές, είτε ως ενσωματωμένες σε αφυγραντήρες, μπορούν να βοηθήσουν.  

Οι ευπαθείς ομάδες των παιδιών, των ηλικιωμένων και των επαγγελματικά εκτεθειμένων θα ήταν καλό να αποφύγουν να κυκλοφορούν έξω από το σπίτι όταν η σκόνη είναι έντονη (και ιδιαίτερα σε περιοχές με αυξημένη κυκλοφορία), να χρησιμοποιούν μάσκα ή μαντίλι για να αποφεύγουν την εισπνοή επιβλαβών ουσιών και να αναπνέουν από τη μύτη και όχι από το στόμα, προκειμένου να παγιδεύουν στις ρινικές κοιλότητες μεγαλύτερο ποσοστό σωματιδίων σκόνης. Είναι σημαντικό, επίσης, να γίνεται τακτική λήψη της ενδεδειγμένης φαρμακευτικής αγωγής σύμφωνα με τις οδηγίες των θεραπόντων ιατρών, να αποφεύγεται η καταπόνηση και να λαμβάνονται τα κατάλληλα υγιεινο-διατητικά μέτρα για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Τέλος, έχει ιδιαίτερη αξία να υπενθυμίζεται η καθοριστική σημασία που έχει η διακοπή του καπνίσματος για όλο ανεξαιρέτως τον πληθυσμό.

7.    Οι ασθενείς με χρόνιες πνευμονοπάθειες (Άσθμα, Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια) και με συστηματικές παθήσεις που προσβάλλουν και το Αναπνευστικό Σύστημα (Σαρκοείδωση, Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, Πνευμονική Υπέρταση, Καρδιαγγειακές Παθήσεις κ.ά.) θα πρέπει να παραμένουν στο σπίτι, ιδιαίτερα τις ημέρες που οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνοούν τη μεταφορά και συσσώρευση Αφρικανικής Σκόνης. Είναι χρήσιμο για τα άτομα αυτά να αποφεύγουν τη σωματική εργασία, την καταπόνηση και τη φυσική άσκηση, επειδή διευκολύνουν την εισπνοή μεγαλύτερων ποσοτήτων επιβλαβών σωματιδίων. Σε συνεννόηση με τον Πνευμονολόγο, οι χρόνιοι πνευμονοπαθείς πρέπει να ακολουθούν συστηματικά και  πλήρως τη φαρμακευτική αγωγή τους και να λαμβάνουν τα προληπτικά και θεραπευτικά μέτρα που τους έχουν υποδειχθεί. Σε περίπτωση που εμφανισθούν συμπτώματα όπως δύσπνοια, βήχας, «βάρος» ή πόνος στο στήθος, συριγμός κ.ά., οι ασθενείς αυτοί οφείλουν να  ενημερώνουν αμέσως τον Πνευμονολόγο τους και να χρησιμοποιούν τις ανακουφιστικές θεραπείες που τους έχουν υποδειχθεί._

Ένα 12-χρονο ΠΑΙΔΙ με ΣΟΒΑΡΟ ΑΣΘΜΑ

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ να ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ ΕΝΑ 12-χρονο ΠΑΙΔΙ με ΣΟΒΑΡΟ ΑΣΘΜΑ ?

(Αναδημοσίευση από Asthma UK :
https://www.asthma.org.uk/advice/child/parent-stories/what-its-like-to-have-a-child-with-severe-asthma/ )

Μπορεί να είναι δύσκολο να πούμε πότε έρχεται η παρόξυνση του Άσθματος. Δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε συγκεκριμένους παράγοντες που προκαλούν την παρόξυνση, οπότε είναι σαν να έρχεται ξαφνικά, απότομα και ολοκληρωτικά. Και φέτος, ο Jack είχε τη χειρότερη παρόξυνση άσθματος από ποτέ.

«Ήταν ένα λαμπρό Κυριακάτικο απόγευμα τον Ιούνιο, όλοι απολάμβαναν τον ήλιο. Ήμουν έξω για περίπου μία ώρα, όταν έλαβα μια κλήση από την μεγαλύτερη αδερφή του Jack, που μου είπε ότι είχε έρθει κάτω, αναζητώντας ένα ασθενοφόρο. Έτρεξα σπίτι και περιμέναμε 45 φρικτά λεπτά για να φτάσει».

«Δεν είχαμε βγει ακόμα έξω στο δρόμο, όταν ο Jack σταμάτησε να αναπνέει και έχασε τις αισθήσεις του. Ήμουν τόσο φοβισμένη, αλλά προσπάθησα να συνέλθω και να μην είμαι η πανικόβλητη μητέρα, ώστε οι νοσηλευτές και οι γιατροί να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους. Και όμως, σε ένα σημείο, σαν να μου φάνηκε ότι η καρδιά του Jack σταμάτησε».

«Πήγαμε στο νοσοκομείο όπου το παιδί διασωληνώθηκε –  ένας σωλήνας τοποθετήθηκε στο στόμα του για να ανοίξει τους αεραγωγούς του. Ευτυχώς, ξύπνησε σύντομα μετά τη θεραπεία».

Αργότερα, όταν κουβέντιαζα με φίλους μου, είπαν πράγματα όπως : «Δεν ήξερα ότι θα μπορούσατε να καλέσετε ένα ασθενοφόρο για μια παρόξυνση Άσθματος». Ακόμη και  άνθρωποι που ξέρουν τι έχουμε περάσει μέσα και έξω από τα νοσοκομείο με τον Jack από την ηλικία των 4 ετών (τώρα έφτασε τα 12), εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι απλά και μόνο «Άσθμα». Γι’ αυτό αποφάσισα να μοιραστώ φωτογραφίες του Jack στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να δείξω στους ανθρώπους τι πραγματικά είναι το Άσθμα.

Κοινοποιώντας ένα περιστατικό Σοβαρού Άσθματος

Έχω φωτογραφίες του Jack όταν βρισκόταν στο νοσοκομείο τα τελευταία χρόνια, επειδή είναι δύσκολο να θυμηθεί τι γίνεται κάθε φορά και θέλει να ξέρει τι σημαίνει μια παρόξυνση Άσθματος. Αρχικά μοιράστηκα με μια τοπική ομάδα γονέων τις εικόνες του με μια μάσκα νεφελοποιητή στο πρόσωπό του και τα σωληνάκια που παίρνει οξυγόνο, για να τους ευαισθητοποιήσω για το Άσθμα. Αλλά η απόκρισή τους ξεπέρασε αυτό που περίμενα. Η ιστορία μας παρουσιάστηκε τόσο στις τοπικές εφημερίδες, όσο και σε τηλεοπτικό σταθμό, οπότε ήμασταν πια στις ειδήσεις. Χαίρομαι γιατί όσο περισσότερη ευαισθητοποίηση υπάρχει σχετικά με το Άσθμα και τον αντίκτυπό του, τόσο το καλύτερο για όλους.

Το Άσθμα του Jack επηρεάζει όλη μας την οικογένεια

Ο Jack έχει Σοβαρό Άσθμα και αυτό είναι σκληρό για μας ως οικογένεια. Υπάρχουν Σαββατοκύριακα που κάνουμε σχέδια για αναψυχή, αλλά ο Jack έχει κρίση Άσθματος και δεν μπορούμε να φύγουμε.

Είναι πιο δύσκολα για τον Ben, τον μικρό μου γιο που είναι 9 χρονών. Απλά βλέπει τον Jack ως τον μεγαλύτερο αδερφό του και πρέπει συχνά να του υπενθυμίζω να μην κάθεται στο κεφάλι ή στο στήθος του Jack όταν παίζουν μαζί. Μερικές φορές, ο μικρός γίνεται δύστροπος και ρωτάει «μα γιατί ο Jack πρέπει να είναι τόσο άρρωστος;»  Τότε βλέπω τον Jack να  απολογείται, λες και φταίει για ό,τι του συμβαίνει!

Ο μεγαλύτερος από τους γιούς μου, ο Abigail, είναι 14 ετών και καταλαβαίνει περισσότερα. Αλλά τα παιδιά μου έχουν κατά κάποιον τρόπο προστατευτεί από τα πάντα, και νομίζω πως τούτη η πρόσφατη βαρειά κρίση Άσθματος τα έκανε να συνειδητοποιήσουν ότι είναι η νόσος είναι τελικά κάτι περισσότερο από την αιτία που ο Jack έχει μια μικρή μπλε αντλία για τη θεραπεία του.

Πάντως, προσπαθούμε να μην αφήνουμε το Άσθμα να ελέγξει τη ζωή μας. Πρόσφατα έκλεισα διακοπές στην Ισπανία, καθώς δεν έχουμε πάει στο εξωτερικό για διακοπές ως οικογένεια στο παρελθόν και ελπίζω ότι τώρα ο Jack θα έχει κάποια διαφορετική φαρμακευτική αγωγή που θα του εξασφαλίζει αρκετούς καλούς μήνες χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Ο Jack είναι τόσο καλό παιδί – ποτέ δεν παραπονιέται, ούτε γκρινιάζει. Μετά την πρόσφατη παρόξυνση του Άσθματος, μου είπε: «Λυπάμαι πολύ που δεν ήμουν καλά, μαμά, και έπρεπε να χάσετε τη δουλειά σας». Αλλά δεν έχει τίποτα για να ζητήσει συγνώμη, γιατί τελικά η φροντίδα του είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο.

Νιώθοντας λιγότερο μόνος/μόνη

Το να είσαι γονιός παιδιού με Άσθμα μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα πολλές φορές, κι άλλοτε να νοιώθεις και λίγο μοναξιά. Αλλά γι’ αυτό είμαι τόσο χαρούμενη που μοιράστηκα τη δική μου ιστορία για τον Jack – ξέρω ότι έχει κάνει άλλους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερο μόνοι.

Μία μητέρα μου έστειλε μηνύματα στο facebook ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο με τον γιο της, ηλικίας 3 ετών. Της έδωσα συμβουλές : να κρατήσει την ψυχραιμία της, να παραμείνει ήρεμη και να κάνει ερωτήσεις για οτιδήποτε την απασχολεί. Απάντησε λέγοντας πόσο καλό ήταν να ξέρει ότι δεν ήταν μόνη της και ρώτησε πως μπορούμε να διατηρήσουμε επαφή οι  δυο μας. Έτσι, ακόμη και αν η κοινοποίηση της ιστορίας μας με τον Jack δεν μπορέσει να  βοηθήσει κανέναν άλλο, τουλάχιστον χαίρομαι που έκανε έστω και ένα άτομο να αισθανθεί ότι το Άσθμα του παιδιού του μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Προσωπικά, βρήκα υποστήριξη από τον ιστότοπο του Asthma UK και την αντίστοιχη σελίδα στο facebook – ήταν πραγματικά ένα άνετο προστατευτικό κέλυφος. Είναι κάποιοι που μπορώ να βασιστώ και ξέρουν τι αντιμετωπίζουμε, αλλά τώρα πια ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι γονείς εκεί έξω με παρόμοιες καταστάσεις.

_________________________________________________________________________

 

“It can be hard to tell when asthma attack is coming on. We’ve not been able to identify specific triggers, so it’s like suddenly, the asthma totally takes over. And this year, Jack had his worst asthma attack yet.

“It was a glorious Sunday afternoon in June, everyone was enjoying the sun. I’d been out for an hour or so when I got a call from Jack’s older sister, who told me he’d come downstairs asking for an ambulance. I rushed home, and we waited 45 frantic minutes for it to arrive.

“We hadn’t even pulled out of my street when Jack stopped breathing and lost consciousness. I was so scared but I tried to keep it together and not be the crazy emotional mum so that the paramedics and doctors could work their magic. And yet, at one point, it looked like Jack’s heart stopped.

“We got to the hospital where a Jack was intubated – a tube was put into his mouth to open up his airways. Fortunately, he woke up soon after being treated.

“Later when I told friends about it, they said things like: ‘I didn’t know you could call an ambulance for an asthma attack.’ Even people who know what we’ve been in-and-out of hospital since Jack was four (he’s 12 now) still think it’s ‘just asthma’.

“That’s why I decided to share pictures of Jack on social media and show people what asthma is really like”

Sharing our severe asthma story

I’ve been taking pictures when he’s been in hospital over the last few years because it’s hard for him to remember what happens and he wants to know what he’s like when he has an asthma attack.

“Initially I shared the pictures of him with a nebuliser mask on his face and cannula drips in a local group of parents to raise awareness about asthma. But the response went way beyond what I anticipated. Our story was picked up both by our local paper and TV station, so we were on the news. I’m glad because the more awareness there is about asthma, and the impact it has, the better.

Jack’s asthma affects all our family

“Jack having severe asthma is hard for us as a family. Because there are weekends when we have plans, Jack has an asthma flare-up, and we just can’t go.

“It’s the hardest on Ben, my youngest who’s nine. He just sees Jack as his older brother –  I often need to remind him not to sit on Jack’s head or chest when they play fight, and sometimes he gets stroppy and says, ‘Oh Jack, why do you have to be so ill?’. Then Jack always apologises!

“My oldest, Abigail, is 14 and understands more. But they’ve both been shielded from everything a little bit, and I think this most recent asthma attack made them realise it’s more than the reason Jack has a little blue pump.

“But, we try to not let asthma control our lives, so I’ve just recently booked a holiday to Spain. We’ve not been abroad on holiday as a family before and I’m hoping that now Jack has some different medication we’ll have quite a few good months.

“Jack is such a good child – he never complains or moans. After his most recent asthma attack he said to me, ‘I’m really sorry I got poorly mummy and you had to miss work.’ But he has nothing to apologise for, because ultimately his care is more important than anything.

Feeling less alone

“Being a parent of a child with asthma can feel overwhelming times, and even a bit lonely. But that’s why I’m so glad I shared mine and Jack’s story – I know it’s made other people feel less alone. One mum private messaged me on Facebook while she was sat in hospital with her three-year-old son. 

“I gave her some advice – keep calm and ask questions– and she came back saying how good it was to know that she wasn’t alone, and asking whether the two of us could keep in touch.

“So even if my sharing Jack’s story helps no one else, I’m glad it made at least one person feel like their child’s asthma is more manageable.

“For me, I’ve found support on Asthma UK’s website and Facebook page – they’ve been a real comfort blanket for me. They’re somewhere I can go to where people know what we’re dealing with, and I can be reminded that there are other parents out there in similar situations.”

Οι ιντερλευκίνες IL-17 & IL-22 στην ΧΑΠ

Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος των αεραγωγών, που προκαλείται κυρίως από την έκθεση στον καπνό του τσιγάρου. Η ΧΑΠ χαρακτηρίζεται από προοδευτική επιδείνωση, που συχνά συνδέεται με λοιμώξεις (παροξύνσεις). Πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι στην παθοφυσιολογία της ΧΑΠ εμπλέκονται οι ιντερλευκίνες IL-17 και IL-22, δύο κυττταροκίνες που είναι σημαντικές για τον έλεγχο της φλεγμονής και της λοίμωξης των πνευμόνων. Κατά την έναρξη και εξέλιξη της ΧΑΠ, η αυξημένη έκκριση IL-17 προκαλεί «επιστράτευση»  των ουδετερόφιλων, οδηγώντας σε χρόνια φλεγμονή, απόφραξη των αεραγωγών και εμφύσημα. Στην εγκατεστημένη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, μια ελαττωματική απόκριση στην ιντερλευκίνη IL-22 διευκολύνει τις λοιμώξεις που σχετίζονται με παθογόνα και τις παροξύνσεις της νόσου.

Στην παρούσα επισκόπηση [@ERSpublications: Alteration of IL-17 and IL-22 production plays a key role in COPD physiopathology and development of exacerbations (http://ow.ly/zKFj30elgdw) περιγράφονται οι τρέχουσες γνώσεις σχετικά με τη συμμετοχή της IL-17 και της IL-22 στην παθοφυσιολογία της ΧΑΠ σε σταθερή κατάσταση και κατά τη διάρκεια παροξύνσεων και διερευνώνται οι συνέπειες που ενδέχεται να προκύψουν για την αντιμετώπιση της ΧΑΠ και τις μελλοντικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.

____________________________________________________________________

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a chronic inflammatory disease of the airways caused mainly by cigarette smoke exposure. COPD progression is marked by exacerbations of the disease, often associated with infections. Recent data show the involvement in COPD pathophysiology of interleukin (IL)-17 and IL-22, two cytokines that are important in the control of lung inflammation and infection. During the initiation and progression of the disease, increased IL-17 secretion causes neutrophil recruitment, leading to chronic inflammation, airways obstruction and emphysema. In the established phase of COPD, a defective IL-22 response facilitates pathogen-associated infections and disease exacerbations.

In this review, we describe current knowledge on the involvement of IL-17 and IL-22 in COPD pathophysiology at steady state and during exacerbations, and discuss implications for COPD management and future therapeutic approaches. 

Le Rouzic O, Pichavant M, Frealle E, et al. Th17 cytokines: novel potential therapeutic targets for COPD pathogenesis and exacerbations. 

Eur Respir J 2017; 50: 1602434 

[https://doi.org/10.1183/13993003.02434-2016].

Ρύπανση - Η έκθεση σε μολυσμένο αέρα, νερό και έδαφος σκοτώνουν 15 φορές περισσότερο από τον πόλεμο και όλες τις μορφές βίας & 3 φορές περισσότερο από το AIDS, τη Φυματίωση και την Ελονοσία.

Η ρύπανση είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο περιβαλλοντική αιτία ασθενειών και πρόωρων θανάτων. Ευθύνεται για τρεις φορές περισσότερους θανάτους από το AIDS, τη φυματίωση και την ελονοσία, και σχεδόν 15 φορές περισσότερους θανάτους από τον πόλεμο και όλες τις μορφές βίας.  

© 2017 Mount Sinai Health System / The Lancet

Η έκθεση σε μολυσμένο αέρα, νερό και έδαφος σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους σε σύγκριση με τη διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι (νάτριο), την παχυσαρκία, το αλκοόλ, τα οδικά ατυχήματα ή τον υποσιτισμό παιδιών και μητέρων. Είναι επίσης υπεύθυνη για τρεις φορές περισσότερους θανάτους από το AIDS, τη φυματίωση και την ελονοσία, και σχεδόν 15 φορές περισσότερους θανάτους από τον πόλεμο και όλες τις μορφές βίας.

Σχεδόν το 92% των θανάτων που σχετίζονται με τη ρύπανση συμβαίνουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Τα παιδιά αντιμετωπίζουν τους υψηλότερους κινδύνους, διότι μικρές εκθέσεις σε χημικές ουσίες στη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής και στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορούν να προκαλέσουν δια βίου ασθένεια, αναπηρία, πρόωρο θάνατο, καθώς και μειωμένη δυνατότητα μάθησης και εργασίας.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η κλιματική αλλαγή συνδέονται στενά και μοιράζονται κοινές λύσεις. Η καύση ορυκτών καυσίμων σ χώρες με υψηλότερα εισοδήματα και η καύση βιομάζας σε χώρες με χαμηλότερα εισοδήματα αντιπροσωπεύουν το 85% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από σωματίδια.

Σημαντικοί παράγοντες εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα είναι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, η χημική βιομηχανία, ορυχεία και οχήματα.

Η επιτάχυνση της μετάβασης σε καθαρότερες πηγές ενέργειας θα μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση και θα βελτιώσει την ανθρώπινη και την πλανητική υγεία.

Η αντιμετώπιση της ρύπανσης παραμελείται από τις χρηματοδοτικές υπηρεσίες παγκοσμίως.

Το κόστος της αδράνειας είναι υψηλό, ενώ οι λύσεις θα μπορούσαν να αποφέρουν τεράστια οικονομικά οφέλη. Οι απώλειες πρόνοιας που οφείλονται στη ρύπανση εκτιμώνται σε 4,6 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο – περίπου 6,2% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι επενδύσεις στον έλεγχο της ρύπανσης επέστρεψαν 200 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από το 1980 (σύνολο 6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων).

Ο ισχυρισμός ότι ο έλεγχος της ρύπανσης καταπνίγει την οικονομική ανάπτυξη και ότι οι φτωχές χώρες πρέπει να μολύνουν για να αναπτυχθούν είναι ψευδής.

Μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε να κάνουμε τη διαφορά.

Οι κυβερνήσεις μπορούν να ενσωματώσουν στο σχεδιασμό τους την αναζήτηση παραγόντων ρύπανσης και να αναπτύξουν στρατηγικές ελέγχου. Μπορούν να  ζητήσουν βοήθεια από τις υπηρεσίες αναπτυξιακής βοήθειας. Μπορούν να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν προγράμματα που μειώνουν τη ρύπανση και σώζουν ζωές. Μπορούν να τερματίσουν τις κρατικές επιδοτήσεις και τις φορολογικές  ελαφρύνσεις για ρυπογόνους κλάδους.

Οι διεθνείς δωρητές, τα ιδρύματα, οι επαγγελματίες του τομέα της υγείας και οι πολίτες πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στη χρηματοδότηση των σχεδίων αντιμετώπισης της ρύπανσης, των παρεμβάσεων και της έρευνας. Οι άνθρωποι που επηρεάζονται από τη ρύπανση μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δεδομένα που σχετίζονται με τοξικές εκθέσεις στην περιοχή τους, επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα  www.pollution.org

___________________________________________________________________________

Pollution is the world’s largest environmental cause of disease and premature death.

Exposures to contaminated air, water and soil kill more people than a high-sodium diet, obesity, alcohol, road accidents, or child and maternal malnutrition. They are also responsible for three times as many deaths as AIDS, tuberculosis, and malaria combined, and for nearly 15 times as many deaths as war and all forms of violence.

Nearly 92 percent of pollution-related deaths occur in low-income and middle-income countries. Children face the highest risks because small exposures to chemicals in utero and in early childhood can result in lifelong disease, disability, premature death, as well as reduced learning and earning potential.

Air pollution and climate change are closely linked and share common solutions.

Fossil fuel combustion in higher-income countries and the burning of biomass in lower-income countries accounts for 85 percent of airborne particulate pollution.

Major emitters of carbon dioxide are coal-fired power plants, chemical producers, mining operations, and vehicles.

Accelerating the switch to cleaner sources of energy will reduce air pollution and improve human and planetary health.

Pollution is neglected by funding agencies worldwide.

The cost of inaction is high, while solutions yield enormous economic gains. Welfare losses due to pollution are estimated at $4.6 trillion per year — 6.2 percent of global economic output. In the United States, investment in pollution control has returned $200 billion each year since 1980 ($6 trillion total).

The claim that pollution control stifles economic growth and that poor countries must pollute to grow is false.

We can all help to make a difference. Governments can integrate pollution challenges and control strategies into planning processes. Ask for support from development assistance agencies. Design and implement programs that reduce pollution, and save lives. End government subsidies and tax breaks for polluting industries.

International donors, foundations, health professionals, and individuals should prioritize funding for pollution planning, interventions, and research. People affected by pollution can review data related to toxic exposures in their neighborhood and connect with help by visiting www.pollution.org                                                                         © 2017 Mount Sinai Health System